یار جکیگوری
سلام بعد از دکتر علی شریعتی و رضا صادقی که از دنیا پیاده شدند منم می خوام پیاده شم ، اما دلیل من مث اونها نیست ؟؟؟؟؟؟ هان دلیلمو بگم؟؟؟؟ خوب این روزها به این نتیجه رسیدم که وقتی به دنیا میاییم میشیم همه چیز کسایی که به دنیا آوردنمون اونها خیلی خوشحالند از اینکه خدا بهشون فرزندی اعطا کرده اما این لذت برای اونهاست ولی رسیدن به این لذت بهای خیلی سنگینی داره ، نمی دونم تونستم خوب منظورمو برسونم یا نه؟؟؟ نه؟؟؟ خوب ببینین ما الان همه کس والدینمونیم و همچنین اونها همه کس و همه چیز ماند و میرسه یه روزی که ماها هم بچه دار میشیم و صاحب کسی میشیم که همه کس ماست و شایدم ما هم همه کس اون ، اما هر چی به اون روز نزدیکتر میشیم شاهد پژمرده شدن کسانی میشیم که عزیزترین کسامونند واین یعنی خیلی بددرسته که میگند خدا هیچوقت زمین را بدون گل نمذاره و بعد از پژمرده شدن هر گلی یه گل دیگه رشد میکنه ولی من به این گلهایی که الان دارم خیلی وابسته م ، اگه یه روز خدایی ناکرده پژمرده بشند من کارم تمومه پس دوست دارم همین الان پیاده شم که نباشم و نبینم پژمرده شدن گلهامو ............ ، خداجون به بزرگیت قسمت میدم ، حالا که نتوستم عصای دستشون بشم ، حالا که نمی تونم مانع پیر شدن دستایی بشم که همیشه فکر می کردم و می کنم قوی ترین دستهای دنیان پس کاری کن من قبل از پژمرده شدن گلهام برم ، قول میدم جبران کنم . یادش بخیر وقتی بچه بودم آدمها غم داشتند ولی خیلی کم بود اما امروز این غمه که همه آدمها را داره دیگه پسر و دختر هیچ کدومشون نمی تونند عصا بشند ، تازه بعضیهاشونم چماق می شند تو سرشون ، پس دنیا وایسا خودت خجالت بکش از این رسم بی معرفیت و بذار پیاده شم فعلا
| Design By : Pichak |
